రాధాక్రిష్ణం - సుమనోహరం

నింగి చేరిన నిశీధిని తడిమిన నెలవంక,

నలుకచెందిన కన్నులతో నింగి చూస్తున్న,రాధమ్మ,

తడిసిన చూపులు తన రాజుని మసకబారుస్తాయేమోని,

తుడిచినంతనే మళ్ళీ తలపులతో నింపుకుని తలవంచిన,రాధమ్మ,

రేరాజులో తన రాజు మోముని, రాతిరిలో ఆ నల్లనయ్యని చూస్తూ,

ద్వారం దగ్గర దాక్కోని దొంగలా మెల్లగా వస్తున్న, క్రిష్ణయ్య,

పసిగట్టి పలుకకుండా పొన్న చెట్టు నీడన కూచుంది, రాధ.

ఐమూలగా కన్నయ్య తనదాకా వచ్చేవరకు వేచిచుస్తూ,

వచ్చిన వెంటనే ఓ పూవులా ఆ పద్మనాభుని పాదం చేరి,

మెల్లగా ఎత్తుకుని హత్తుకున్న హరి హ్రుదయం చేరి,

నల్లని రాతిరిలో, చలువైన చందమామ కింద, చుక్కల చాటున,

ఆరధ్యంతో ఆ రాధ, తన్మయత్వంలో తన తనువుని మర్చిపోయి,

నల్లనయ్య ఒడిలో చేరిన ఆ ద్రుశ్య కావ్యం,

అనంతాత్ముడైన ఆ అతిరథుని ఆలింగన ద్రుశ్యం,

అద్భుతం అత్యత్భుతం అనంతాత్భుతం...

-- మీ సాయి కార్తీక్
------------------------------------------------------------------------------------------


ningi chErin niSIdhini taDimina nelavanka,
nalukachendina kannulatO ningi chUstunna,raadhamma,
taDisina chUpulu tana raajuni masakabaarustaayEmOni,
tuDichinantanE maLLI talapulatO nimpukuni talavanchina,raadhamma,
rEraajulO tana raju mOmuni, raatirilO aa nallanayyani chUstU,
dwaaram daggara daakkOni dongalaa mellagaa vastunna, krishNayya,
pasigaTTi palukakunDaa ponna cheTTu neeDana kUchundi, raadha.
aimUlagaa kannayya tanadaakaa vachchEvaraku vEchichustU,
vachchina ventanE O puvulaa A padmanaabhuni paadam chEri,
mellagaa ettukuni hattukunna hari hrudayam chEri,
nallani raatirilO, chaluvaina chandamaama kinda, chukkala chaaTuna,
aaradhyamtO aa raadha, tanmayatvamlO tana tanuvuni marchipOyi,
nallanayya oDilO chErina aa druSya kaavyam,
anantaatmuDaina aa atirathuni aalingana druSyam,
adbhutam atyatbhutam anantaatbhutam...


-- మీ సాయి కార్తీక్